به بهانه ۱۴ مهر سالروز تولد زنده‌یاد سهراب سپهری/زندگی و آثار او

به مناسبت ۱۴ مهر سالروز تولد زنده یاد سهراب سپهری شنونده پادكست «كتاب شب» كه روایتی از زندگی و آثار شاعر و نقاش اهل كاشانِ ایران است، باشید.

(این روایت براساس انتخاب‌های از كتاب «اتاق آبی» از انتشارات سروش «هنوز در سفرم» از انتشارات فرزان روز و «هشت كتاب» از انتشارات طهوری و با نگاهی به كتابهای تا انتها حضور نوشته قدمعلی سرامی، صدای پای آب نوشته بهروز ثروتیان و تپش سایه دوست نوشته كامیار عابدی تهیه و تنظیم رادیویی شده است)

سهراب سپهری در روز چهاردهم مهر ۱۳۰۷ شمسی در خانواده ای فرهنگی در كاشان زاده شد. مادرش از نوادگان میرزا محمدتقی خان لسان الملك،مورخ مشهور و نویسنده كتاب "ناسخ التواریخ" است.

كودكی سهراب در باغ بزرگ اجدادی سپری شد همان باغی كه در كتاب اتاق آبی شاعرانه توصیف شده است.

سپهری، دوره شش ساله ابتدایی را در سال ۱۳۱۹ به پایان میرساند و وارد دبیرستان می‌شود.

برای ادامه تحصیل در دانش‌سرای مقدماتی به تهران می آید.

در سال ۱۳۲۷ در آزمون ششم ادبی دیپلم كامل می گیرد و در رشته نقاشی دانشكده هنرهای زیبا در دانشگاه تهران نام‌نویسی می‌كند.

در نوزده سالگی نخستین تجربه‌های شاعرانه خود را در كتابی بنام"در كنار چمن یا آرامگاه عشق" به چاپ می‌رساند؛

سپهری اولین دفتر شعر نو خود را در سال ۱۳۳۰پس از آشنایی با شعر نیما به نام "مرگ رنگ" منتشر می‌كند.

در خرداد ۱۳۳۲ با كسب رتبه اول از دانشكده هنرهای زیبا فارغ التحصیل می شود و در چند نمایشگاه نقاشی شركت می‌كند دومین دفتر شعرش، "زندگی خوابها" را منتشر می‌كند.

سومین دفتر شعر سپهری، "آوار آفتاب" در سال ۱۳۴۰چاپ می‌شود و چهارمین دفتر، "شرق اندوه" را نیز در همین سال منتشر می‌كند.

در سال ۱۳۴۳ به هند و پاكستان و افغانستان سفر می كند سفرهایی كه تاثیر بسزایی به شعر و نقاشیَش می‌گذارد.

تهران شلوغ را رها می‌كند و به كنج خلوتی در كاشان و شمال می‌رود و اثر ماندگار زیبایش یعنی "صدای پای آب" را در سال ۱۳۴۳ می‌آفریند.

هفتمین دفتر شعر سپهری، "حجم سبز" معروفترین شعرهای كوتاه اوست ك