حقیقتاً نظریه ی یونگ خیلی خوب در این پادکست به منظر صدا اومده؛ که میگه: فرزندان ما نمود تجربه ی نزیسته ی ما هستند. چه بسا چه چیزهایی در پس این تجربه ی نزیسته به انبار ذهنی ما میره و هرروز با سیلی جدیدی از جهان اونها رو میبینیم اما نمیشناسیم.

سلام سلام دوست عزیز خوش است حالمان وقتی که شما می شنوید ما را و چه خوشحالیم که بخشی از رسالت هستی مان به گواهتان را از دوش برداشته ایم. گره چه راه بسیار است سپاس بی کران

کنار هم اومدن این صدا و محتوای منتقدانه، تاثیرگذاری هدف آماده سازی این پادکست رو دوچندان میکنه. ممنون از تلاش‌هاتون. مانا باشید.

دوست عزیز باسلام و احترام بی کران سپاس از محبتی که روا داشتید و گوشی که فرا دادید. ایام به کام

باید هزار بار این پادکست را گوش داد.... فوق العاده از نظر محتوا

سلام دوست عزیز و مهربان سپاس از اینکه شنوای ما بودید و لذت بردید ایام به کام

چه پادکست بی نظیری..عالی

سلام سلام سلام فاطمه عزیز یکی از انگیزه های من برای تولید محتوا همین نگاه نقادانه، موشکافانه، علمی شما عزیز به مطالب و نوشته هاست. نقدت بر دلم نشست و در این مقال نیز تفسیر و تعبیرت نیرویی افزون داشت. واقعا خوشحالم که وقت گران به سخن سطح ما صرف می داری. بی نهایت خوشحالم و به دوستیت می بالیم. ایام به کام باشد پیروز و پدرام

سلام دوست و شنونده گرامی بی تردید مایه مباهات است که سخن ما و گفتگوی سرگرفته جانی دیگر به اندیشه جامعه مدارانه حقوقی می بخشد قطعا باید این پوسته شهر را عوض کرد و سخنی نو در انداخت. سپاس که گوش فرا دادید. ایام به کام

یونگ در تفسیر سایه به عنوان بخش تاریک ناخود آگاه که انسان قصد سرکوب آن را دارد ( چون شامل شامل قسمت هایی است که در دیگران شاهد آنیم و از آن متنفریم ولی آنرا در مورد خودمان انکار میکنیم) میگوید: نباید از سایه فرار کرد یا آن را انکار کرد. بلکه آن را باید شناخت. شناخت سایه یکی از اعمالی است که در جریان کسب فردیت باید صورت بگیرد. اما در تشهیر یا مجرم‌گردانی این سایه را گویی همانند پتک بر خوداگاه مجرم فرود می آورند. مجرم نه تنها به شناختی از سایه یا همان بعد تاریک و منفور شخصیتی خود نمیرسد بلکه بیشتر آنرا انکار میکند و لذا هویت فردیِ ویران شده و ناقصی عمل می آید که عزت نفس لازم برای ایستادن را ندارد.

سلام. ممنون از تلاش شما برای این سطح از آگاهی بخشی در جامعه. مهمترین نکته ی مثبت پادکست های شما شاید این باشد که درست از جایی به ماجرا نگاه میکنید که کمتر به آن پرداخت و اندیشه شده. در اکثر پژوهش ها همیشه در مرحله اول کمبود آموزش،فقر، خانواده ی نامناسب و در کل شرایط نامطلوب اجتماعی به عنوان عامل افزایش خشونت مجرمان تعیین و مورد بررسی قرار گرفته و کمتر به عامل نقص، خلا ها و کج تابی های قضایی و حقوقی، آن هم در این سطح از تاثیرگذاری توجه شده است. نکته ی مهم دیگر این تلنگر به وجدان عامه ی جامعه است که خود را بیگناه در این ماجرا و از طرفی محق در اعمال مجازات نداند.

زیر پوست شهرهامان چه‌ها که نمیگذرد چه شخصیت ها، چه زندگی ها، چه انسان‌هایی که زیربار اینچنین اقدامی و اعمالی شبیه به این و چه بسا بدتر از پا نمی‌افتند و زندگی افلیجی را به دوش نمیکشند. کاش یه روزی بیاد همه چی خوب بشه

سلام و سپاس بی کران از این که شنوای ما بودید لذت بردیم، کیف کردیم که دغدغه مادر حوزه اشتراکی شما بوده است. البته به قطع و یقین نمی توان گفت صادر کننده رأی از انسانیت فاصله دارد بلکه در اغلب مواقع صادرکننده رأی در مکتبی تعصبی یا اعتقادی آموزش دیده است و صدور این آراء به زعم ایشان عین برقراری عدالت است. عدالت در کل یک واژه انتزاعی است و در عالم واقع عینا قابل پیاده سازی نیست. همچون مسأله آزادی. به هر رو از محبت شما سپاسگذارم ایام به کام باشد

كسي كه حكم دوره گرداني مجرمان در ملا عام را صادر مي كند نه تنها بويي از كرامت انساني نبرده و خواهان برقراري عدل و داد نبوده بلكه عين ظلم و جور را مقرر كرده است. دوستان عزيزم واقعا از ارائه اين مطالب كه بازگو كردنشان يك ضرورت است ممنونم.

جانا سخن که بگویی ملال می رود... از خانه های پریشان عذاب می رود... پیداست درد در میانه اجتماع.... شرط است همراهی ما که شتاب می رود سپاس از همراهی و همدلی شما که همیشه ما را مشتاق می کند بر راهرویی. ایامتون نیکو