18- دوشنبه، 11 آوریل 2005

داریم یک پسربچۀ 10ساله را برای جراحی پارگی آپاندیس، مستقیماً از اورژانس به اتاق عمل می­بریم. «کالین» پزشک جذابی که دانشجوی دورۀ فوق تخصص است، مشغول اجرای دورۀ عملی بسیار ویژه ­ای برای برخورد با مادران نگران است: دارد هر آنچه در شکم پسرک می­گذرد، ما برای درمانش چه کاری انجام می­دهیم و این­که درمانش تا کی طول می­کشد و چه زمان می­تواند به خانه برود را شرح می­دهد. سعی دارم شیوۀ کالین را کم­کم به کار ببندم. روش او مبتنی بر آن است که به میزان درستی مادر را در جریان اوضاع قرار دهیم؛ بدین معنا که مطلع نگهش داریم اما نگرانش نکنیم. هر مسئله ­ای را به مقداری متعادل برایش بگوییم، یعنی نه کلمات بیش­ از حد تخصصی به کار ببریم و نه به شکلی حرف بزنیم که از درک آن عاجز شود. از همۀ این­ها مهم­تر، این روش یعنی هم حرفه­ای باشیم و هم مهربان.